Patogen:
Grzyby glebowe Verticillium dahliae i Verticillium albo-atrum

Objawy:
Początkowym objawem choroby jest przejściowe więdnięcie wierzchołkowych liści w okresach wzmożonej transpiracji. Końce blaszek liściowych dolnych liści przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo. Następnie na blaszkach liściowych pojawiają się brązowawe lub szarawe plamy w kształcie litery V, skierowane szerszą stroną do brzegu liścia. Początkowo liście mogą więdnąć na różnej wysokości tylko po jednej stronie rośliny. Wiązki przewodzące w łodydze przybierają barwę jasnobrązową lub szarą. Rośliny wykazują skłonność do intensywnego tworzenia korzeni przybyszowych. Więdnięcie roślin jest powolne. Porażone rośliny nie zawsze zamierają, zwłaszcza gdy warunki dla rozwoju choroby nie są zbyt korzystne, ale tracą wiele dolnych liści, ich wzrost jest osłabiony, a plonowanie wybitnie zredukowane.

Ważne informacje:
Najważniejszym źródłem infekcji jest zakażona gleba. Grzyb przeżywa również w lub na porażonych resztkach roślinnych. Szkodliwość choroby uwidacznia się przede wszystkim przy niższych temperaturach podłoża. W temperaturze powyżej 20°C zagrożenie jest niewielkie. Występowaniu wertycyliozy sprzyjają lekkie gleby o złej strukturze, słabe warunki świetlne, niedostateczna zawartość wapnia i pH poniżej 6. Obecność w glebie nicieni z rodzaju Pratylenchus wzmaga nasilenie objawów wertycyliozy.

Profilaktyka i zwalczanie:
Podstawowe znaczenie ma uprawa odpornych odmian pomidora. Konieczne jest systematyczne wykonywanie termicznej lub chemicznej dezynfekcji zakażonego podłoża. Zabiegi te nie niszczą wprawdzie tego patogena całkowicie, gdyż przerasta on glebę na znaczną głębokość, ale opóźniają i ograniczają występowanie choroby. Zmianowanie w uprawach pod osłonami ma ograniczone znaczenie, gdyż grzyb ten poraża wiele roślin ogrodniczych.