Najczęściej występującym gatunkiem w szklarni jest Bradysia paupera.

Bradysia paupera - osobnik dorosły

Małe, szaro-czarne muchówki, długości od 1 do 5 mm z wyraźnie widocznymi czułkami. Larwy przeźroczyste z widocznym przewodem pokarmowym, długości od 5 do 12 mm z ciemną głową.

Bradysia paupera - postać larwalna

Larwy mogą drążyć szyjkę korzeniową młodych roślin i uszkadzać korzenie

Objawy żerowania:
Słaby wzrost roślin lub obumieranie młodych roślin. W okolicy szyjki korzeniowej widoczne larwy i skaczące ciemne muchówki.

Ważne informacje:

• w szklarni najpierw zasiedlają wilgotne
• młode larwy żywią się głównie glonami i rozkładającymi się szczątkami organicznymi,
• starsze, szczególnie w wypadku ich dużej liczebności uszkadzają najmłodsze części korzenia;
• znacznie groźniejsze od powodowanych szkód bezpośrednich są powodowane przez ziemiórki szkody pośrednie polegające na przenoszeniu grzybów chorobotwórczych.

Występowanie:
oprócz pomidora w uprawie bezglebowej mogą zasiedlać ogórki.

Drogi rozprzestrzeniania się:
Wraz z rozsadą produkowaną w zainfekowanych podłożach mineralnych albo dorosłe osobniki nalatujące do szklarni.

Sposób poszukiwania szkodnika:
systematyczne przeglądanie roślin w okolicy szyjki korzeniowej.

Steinernema feltiae

Wnikające nicienie do ciała larw ziemiórek uwalniaja bakterię Xenorhabdus bovienii, której toksyny zabijają larwę muchówki. Zainfekowane larwy są białe z lekkim żółtawym zabarwieniem