Objawy dodatkowe: osłabienie wzrostu roślin najmłodszych i wyrośnięt liści wierzchołkowych

Chloroza żelazowa u odmian mało tolerancyjnych na niedobór żelaza w podłożu a - początek objawów b - silne objawy

brązowienie, zasychanie i zamieranie wierzchołkowych liści przy długo utrzymującym się niedoborze żelaza (nadmierne nawilgocenie podłoża)

Uszkodzona część rośliny: młode liście wraz z wierzchołkiem

Występowanie: okres wegetacji po posadzeniu roślin na miejsce stałe, przy nasileniu przy niedoborach światła

Przyczyny:

• niedobór żelaza (Fe) spowodowany
  • faktycznym brakiem w podłożu uprawowym
  • utrudnionym pobieraniem wynikającym z niskiej intensywności światła
  • zbyt wysokim odczynem podłoża
  • słabym niedostatecznie rozbudowanym systemem korzeniowym
  • przenawożeniem wapniem, fosforem, magnezem
• nadmierne nawilgocenie podłoża

Zapobieganie:

• przygotowanie podłoży z optymalną ilością żelaza (podłoża organiczne 10 mg/l, podłoża mineralne 1,5 mg/l pożywki)
• utrzymanie optymalnego odczynu podłoża
• dostosować rodzaj nawozu (uwzględniając czynnik chelatujący) do odczynu podłoża
• poprawić warunki uprawowe w celu szybszego i lepszego rozwoju systemu korzeniowego
• nawożenie dolistne; co 5 dni, przy silnych objawach 2-3 krotne co 3 dni (Mikrovit Fe, Librel Fe DP7, Tenso-Fe, Chelat Forte Fe)
• pobudzenie systemu korzeniowego do wzrostu poprzez stosowanie biostymulatorów wzrostu (np. Bio-algeen S-90, Polyversum)