Objawy dodatkowe: zmiana wyglądu liści wierzchołkowych, zwijanie starych liści, drobnienie najmłodszych, ogonki liściowe krótkie, liść sztywny

Uszkodzona część rośliny: najmłodsze i starsze liście wierzchołkowe

Występowanie: po posadzeniu roślin na miejsce stałe

Przyczyny:

• niedobór miedzi (Cu), spowodowany oprócz faktycznego braku nadmiernym nawożeniem azotem i fosforem i brakiem optymalnego odczynu (pH powyżej 7,0 podłoża organiczne i pH powyżej 6,5-6,8 podłożą mineralne)

Zapobieganie:

• ograniczenie łatwo dostępnej formy azotu w początkowym okresie uprawy - przy niedoborach światła i przy temperaturze niższej od optymalnej
• optymalne nawożenie fosforem (brak i nadmiar tego pierwiastka utrudnia pobieranie miedzi)
• optymalne nawożenie miedzią
  zawartość 4 mg miedzi w 1 l podłoża jest wystarczająca dla pomidorów uprawianych w podłożu organicznym. w torfowych - ze względu na trudności w pobieraniu miedzi, zaleca się wyższą jej ilość - do 12 mg Cu/l podłoża. w uprawie bezglebowej, w podłożu mineralnym, zawartość miedzi powinna wynosić 0,04-0,12 mg/l podłoża.
• utrzymanie optymalnego odczynu podłoża
• przy stałej fertygacji przygotowanie pożywki z optymalną zawartością miedzi - 0,12 mg Cu/l
• stosowanie chelotów miedzi (np. Mikrovit Cu, Symfonia Cu, Librel CuDP, Chelat miedzi Forte, Insol Cu)
• dokarmianie dolistne - nawozami miedziowymi (np. Mikrovit Cu, Chelat miedzi Forte, Insol Cu