Strona główna ::
 
Strona główna
Diagnostyka
Katalog szkodników
Katalog niedoborów
Katalog chorób
Przechowywanie
Zespół redakcyjny


Zwijanie się liści wierzchołkowej

Objawy dodatkowe: zmiana wyglądu liści wierzchołkowych zwijanie starszych liści "rurkowato" a drobnienie najmłodszych, ogonki liściowe krótkie, liść sztywny

Uszkodzona część rośliny: najmłodsze i starsze liście wierzchołkowe

Występowanie: przez cały okres uprawy na miejscu stałym

Przyczyny:

  • brak lub utrudnione pobieranie miedzi (Cu) przy odczynie podłoża pH powyżej 7,0 (podłoża organiczne) i pH powyżej 6,5-6,8 podłoża mineralne, przy nadmiernym nawożeniu azotem i fosforem

Zapobieganie:

  • optymalne nawożenie miedzią
    zawartość 4 mg miedzi w 1 l podłoża jest wystarczająca dla pomidorów uprawianych w podłożu organicznym. w torfowych - ze względu na trudności w pobieraniu miedzi, zaleca się wyższą jej ilość - do 12 mg Cu/l podłoża. w uprawie bezglebowej, w podłożu mineralnym, zawartość miedzi powinna wynosić 0,04-0,12 mg/l podłoża.
  • utrzymanie optymalnego odczynu podłoża
  • ograniczenie łatwo dostępnej formy azotu w początkowym okresie uprawy - przy niedoborach światła i przy temperaturze niższej od optymalnej
  • optymalne nawożenie fosforem (brak i nadmiar tego pierwiastka utrudnia pobieranie miedzi)
  • przy stałej fertygacji przygotowanie pożywki z optymalną zawartością miedzi - 0,12 mg Cu/l
  • stosowanie chelatów miedzi (np. Mikrovit Cu, Symfonia Cu, Librel CuDP, Chelat miedzi Forte, Insol Cu)
  • dokarmianie dolistne - nawozami miedziowymi (np. Mikrovit Cu, Chelat miedzi Forte, Insol Cu)

Informacje dodatkowe:

  • przeciętny okres od wykonania oprysku dolistnego do pobierania przez liście około 50% po 1-2 dniach